ให้คำปรึกษาด้านผลิตภัณฑ์
ที่อยู่อีเมลของคุณจะไม่ถูกเผยแพร่ ช่องที่ต้องการถูกทำเครื่องหมาย *
สำหรับคนทั่วไป สิ่งที่ประทับใจที่สุดของนักศัลยกรรมกระดูกคือปูนปลาสเตอร์สีขาวที่หน้าอกของผู้ป่วย เช่นเดียวกับไม้ค้ำยันซึ่งเป็นอุปกรณ์มาตรฐานของนักศัลยกรรมกระดูก แต่ตราบใดที่มีการใส่เฝือก ก็มีการถอดเฝือกออก และเมื่อถอดเฝือกออก ผู้ป่วยจะเห็นเลื่อยไฟฟ้าที่ดูน่ากลัวและปลดปล่อย ด้วยการหมุนเลื่อยไฟฟ้า โซ่ตรวนของผู้ป่วยจะหัก แต่เมื่อหมุนเลื่อยแล้ว ผู้ป่วยจำนวนมากจะมีคำถามที่เต็มไปด้วยความกลัว: "โอกาสที่ตัดจะมองเห็นมือของฉันหรือไม่" ในการตอบคำถามนี้ เรามาเริ่มกันที่ "ยิปซั่ม" กันก่อน
ผงละเอียดของแคลเซียมคาร์บอเนตปราศจากน้ำจะกระจายอยู่บนผ้าพันแผลผ้าก๊อซที่มีรูพรุนแบบพิเศษ และหลังจากแช่ในน้ำเป็นเวลาสั้นๆ รูปร่างสุดท้ายจะเสร็จสมบูรณ์ และรูปแบบขั้นสุดท้ายสุดท้ายคือสิ่งที่ผู้คนมักเรียกว่า "ยิปซั่ม" นอกจากนี้ ยิปซัมโพลิเมอร์ชนิดใหม่ยังปรากฏอยู่ในปัจจุบัน ซึ่งทำจากเส้นใยแก้วโพลิเมอร์หรือเส้นใยโพลิเมอร์โพลิเมอร์ ยิปซัมชนิดใหม่นี้มีข้อได้เปรียบในด้านความแข็งแรงสูง น้ำหนักเบา ชั้นบาง ระบายอากาศได้ดี เมื่อเทียบกับยิปซัมแบบดั้งเดิม มีคุณสมบัติกันน้ำ อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะเป็นปูนปลาสเตอร์รูปแบบใดเนื้อแท้ของปูนก็ยังมีลักษณะเป็นเนื้อหินคล้ายปูนทำให้วิธีการกำจัดของทั้งสองเหมือนกันคือตัดด้วย เลื่อยปูนปลาสเตอร์ .
เลื่อยพลาสเตอร์ไฟฟ้าใช้มอเตอร์กระแสตรงแรงดันต่ำเพื่อขับเคลื่อนเฟืองที่ส่วนท้าย และมีใบมีดจำนวนนับไม่ถ้วนกระจายอยู่บนเฟือง การหมุนของใบมีดเหล่านี้ทำให้วัตถุที่จะตัดทนทานต่อการสับใบมีดนับครั้งไม่ถ้วนในเวลาเดียวกัน นั่นคือ "การตัดแบบลูกสูบ" ด้วยการเฉือนใบมีดเหล่านี้อย่างต่อเนื่อง ในที่สุดการตัดก็เสร็จสิ้น พูดง่ายๆ ก็คือ ฟันของเครื่องตัดทางการแพทย์จะไม่หมุนเป็นวงกลม แต่จะสั่นในโหมดแอมพลิจูดขนาดเล็กที่มีความถี่สูงเท่านั้น วิธีการตัดนี้ เมื่อสัมผัสกับร่างกายมนุษย์ จะเหมือนกับเครื่องนวด ยกเว้นการสั่นสะเทือนความถี่สูง จะไม่มีผลกระทบอีกต่อไป
ขอใบเสนอราคา
